30 sierpnia 2023 r. ponownie wystąpiłem w telewizji wRealu24. Dziękuję panu Andrzejowi Ponecie za zaproszenie do programu i umożliwienie wygłoszenia prezentacji na podany w tytule tego artykułu temat. Cały program można obejrzeć tutaj.
Należy podkreślić, że ta prezentacja wcale nie wyczerpuje tego tak złożonego tematu. Na przestrzeni ostatnich kilku lat miało miejsce wiele tego rodzaju szokujących sytuacji, ale problem w ich omawianiu jest taki, że wymaga to szczegółowego omówienia okoliczności danego zajścia, przybliżenia komentarzy obserwatorów, opisania dalszych postępów w sprawie itp. Ten problem można dostrzec choćby w trakcie programu. Starałem się pokrótce odnieść do każdej z podanych sytuacji, a i tak kierowałem odbiorcę do dalszego zgłębiania tematu. (Zachęcam chociażby do obejrzenia wywiadów z osobami, które doznały ciężkich powikłań poszczepiennych.)
Niemniej jednak nie wolno o tych sytuacjach zapominać. Jak podkreślałem w trakcie programu, nie ma potrzeby snuć teorii spiskowych, spekulować na temat intencji wielkich tego świata czy debatować o kwestiach niemożliwych do bezpośredniego zweryfikowania. W wielu przypadkach widać jak na dłoni, że coś jest nie tak. Te przypadki są udokumentowane. Istnieją wypowiedzi, nagrania i artykuły ugruntowujące te zdarzenia.
Co najważniejsze – mało kto te sytuacje zna. W środowisku antysystemowców nie stanowią one żadnej tajemnicy, ale to dlatego, że to środowisko na bieżąco śledziło rozwój wydarzeń, często poświęcając na to prawie cały swój czas. Ile osób w Polsce wykazało taki poziom zainteresowania? Ilu w ogóle o nich słyszało?
A właśnie odwoływanie się do takich przypadków – i odpowiednie ich zaprezentowanie – stanowi potężną broń. Jakakolwiek dyskusja zahaczająca o słowo „konspiracja” prowadzona z osobą nie znającą tematu często jest skazana na porażkę właśnie z tego powodu, że słowo „konspiracja” wywołuje silne skojarzenia ubijające dyskusję w zarodku. Natomiast opisywanie podłości polityków – tu jest żyzny grunt.
Stąd mój apel. Proszę wykorzystać podane informacje po to, żeby spróbować trafić z odpowiednio dostosowanym przekazem do osób, które wcześniej zupełnie nie interesowały się tą tematyką. Wbrew pozorom jest coraz więcej osób próbujących zrozumieć ogrom problemu, ale one nie potrafią odnaleźć się w tym błyskawicznie rozrastającym się gąszczu informacji. Co gorsza, gdy już dojdzie do spotkania eksperta z laikiem, ekspert nie bierze pod uwagę tego, że laik nie siedział w temacie kilkanaście lat i na dzień dobry opowiada mu o Billu Gatesie, WHO i innych tematach spalonych – podkreślam spalonych – przez ogólnodostępne media. Przedstawiona w programie prezentacja miała na celu pokazanie, że można podejść do tematu inaczej, rzeczowo, w sposób łatwiejszy do przyswojenia, przebijając się przez tę emocjonalną barierę.
Na koniec kilka uwag do samej prezentacji. Proszę zapoznać się z nimi dopiero po obejrzeniu programu.
Wstęp
Cytat z Juliana Assange’a w pewnym sensie jest mottem książki „Media nienawiści” (gorąco polecam). Wszystko, co obecnie dzieje się na świecie, a zwłaszcza w polskiej polityce, jest oparte na monstrualnym kłamstwie. Kłamstwie mającym swoje źródło w tym, jakie kroki podjęto w celu usunięcia Donalda Trumpa z urzędu prezydenta i nie dopuszczenia do jego reelekcji w 2020 r. Proszę zwrócić uwagę, że w tegorocznych wyborach parlamentarnych prawie zupełnie nie porusza się tematu reakcji na pandemię koronawirusa. Nie dzieje się to bez powodu – drążenie tego tematu publicznie ostatecznie wymusiłoby dyskusję o tym, czy Joe Biden rzeczywiście wygrał te wybory uczciwie. Powiedzmy, że konsekwencje dla wielu osób w sferze publicznej byłyby nadzwyczaj dotkliwe. Dlatego też wszyscy siedzą cicho i udają, że nie ma problemu.
A świat płonie.
1. Wyrok po latach
Zupełnie pominąłem wątek tego, jak Douglas Mackey był prezentowany w mediach. Wystarczy wpisać sobie jego imię w wyszukiwarkę i zaraz wyskoczy seria artykułów określających go mianem białego suprematysty, nacjonalisty, skrajnego prawicowca itp. Nie jest to bez powodu. Poza oczernieniem go w oczach ławy przysięgłej, jest to kolejny element demonizowania pewnej części społeczeństwa amerykańskiego. Tej białej. Czytelnika odsyłam do artykułu „Biała supremacja a rzeczywistość”, w którym opisałem obsesję administracji Bidena na punkcie walki z białą supremacją.
2. Zemsta wobec sygnalisty i 3. 19 lat za nic
Opisane tutaj pokrótce incydenty podważają oficjalną wersję wydarzeń. W przypadku Jeremy’ego Browna można zaobserwować proaktywność w działaniu służb wywiadowczych, a potem mściwość, zaś w przypadku Barry’ego Crofta – niszczenie niewinnych osób dla celów politycznych. Czytelnika odsyłam do artykułu „Oznaki fedsurekcji”, w którym pokrótce poruszono okoliczności prowadzące do wydarzeń z 6 stycznia 2021 r.
Ktoś może zapytać: Jaki związek te dwie sekcje mają z tematem prezentacji? Otóż stanowią one istotny element złożonej układanki, jaką były wydarzenia z 2020 r. i których momentem kulminacyjnym było zaprzysiężenie Joe Bidena. Wstawienie się za Jeremym Brownem oznaczałoby postawienie się agencjom wywiadowczym, a przede wszystkim – podważenie oficjalnej wersji wydarzeń związanej z atakiem na Kapitol. Tak samo wstawienie się za Barry Croftem podważyłoby wiarę w system sprawiedliwości, w uczciwość przeprowadzonych wyborów i, znowu, w oficjalną wersję wydarzeń dotyczącą ataku na Kapitol.
Dlatego tego nie robią. To prawda, że otwarcie krytykują obecnego prezydenta – ale tylko na pokaz. To prawda, że prawa strona sceny politycznej zdaje się coś robić w kwestii usunięcia Joe Bidena z urzędu, ale zakładając najbardziej optymistyczny scenariusz najwcześniej usuną go latem 2024 r., i to co najwyżej za jego lewe interesy. Co z tego, że go usuną? Przez trzy lata swoich rządów pchnął Zachód na tory prowadzące ku zagładzie. Reagować trzeba było wtedy, kiedy istniała realna możliwość uniknięcia tego przykrego obrotu wydarzeń, a nie wiele lat później. W międzyczasie życia wielu osób wrogich obecnemu reżimowi zostały zniszczone, w przenośni i dosłownie.
Poza kilkoma pustymi gestami nie widać wcale, żeby ktoś stawał w obronie tych osób.
4. Kilkutygodniowy protest
W programie wspomniałem, że mało kto wie cokolwiek o proteście kanadyjskich kierowców ciężarówek. W owym czasie, gdy ten protest trwał w najlepsze, poruszałem ten temat w kręgu znajomych. Niektórym coś obiło się o uszy, inni w ogóle nic na ten temat nie wiedzieli. Gdy zacząłem przybliżać kontekst i przebieg protestu, rozmówcy nie tylko byli w szoku, ale przede wszystkim pytali czemu nasze media nic o tym nie mówią. Otóż mówiły, ale tylko w ramach przelotnych artykułów, starając się minimalizować problem. Widać było, że ta kwestia dawała ludziom do myślenia – i dlatego warto korzystać z tego tematu jako swoistego wytrychu.
5. Czterogwiazdkowe życie
W trakcie programu wielokrotnie poleciłem stronę Steve Laws Report. Niezależny dziennikarz Steve Laws zgłębia od dłuższego czasu kwestię wspierania przez rząd „uchodźców”, więc osoby zainteresowane tematem powinny poświęcić trochę czasu na przewertowanie zawartych tam artykułów.
Nie udało mi się pokazać specyficznego materiału dotyczącego hotelu w Heathrow. Partia Britain First odwiedziła szereg takich hoteli, ale swoje materiały zamieszczała na platformie Gab.tv, która niestety z dnia na dzień została wycofana z użytku, bez ostrzeżenia. Materiał dotyczący wizyty w hotelu nieopodal Heathrow (odnośnik) ciekawie kontrastował z nagraniem zawartym w tym artykule na stronie Steve Laws Report (odnośnik).
6. Osoby niepożądane
W trakcie tej części zwróciłem uwagę m.in. na przypadek Casey Hodgkinson. Omylnie powiedziałem, że miał on miejsce w Australii; tak naprawdę miał on miejsce w Nowej Zelandii za czasów rządów Jacindy Ardern. Na stronie The Covid Blog opisano przypadek Hodgkinson, w tym zawarto nagrania ukazujące to, w jakim stanie ta młoda kobieta znalazła się wkrótce po szczepieniu (odnośnik). Ponadto polecam obejrzeć wywiad z Casey Hodgkinson (odnośnik), a także z innymi osobami wskazanymi w prezentacji.
Zakończenie
Pod nakładką ukryty był odnośnik do artykułu zamieszczonego w serwisie The Diplomat (odnośnik). Opisano w nim to, jakie były konsekwencje tego masowego protestu i co udało się w jego ramach uzyskać.